1. Een stillevenschilder schildert voorwerpen die hij verzamelde en die hem tot zijn geluk omringen.

2. De verzamelde stenen waarvan alle hoeken en gaten afsleten tot een bol voegden zich langzaamaan bij de verzameling oude alledaagse voorwerpen. De combinaties begonnen aanleiding te geven tot beschouwingen.

3. Stillevens zijn altijd geschilderd, in alle richtingen van de schilderkunst. Dat gebeurde dan louter binnen de esthetiek van de tijd. Er zijn daarop wel uitzonderingen te vinden, met name in de zeventiende eeuw, toen bijvoorbeeld een vanitasstilleven de boodschap verkondigde over de vluchtigheid van het bestaan.

Met één been staat Van Zanten in deze oude traditie. Doordat de steen iets betekent, kan het object dat ook. Een reflectief beeld ontstaat: een ervaring, een waarneming, een gebeurtenis.

Het andere been staat zeker niet in die oude traditie, want een boodschap hebben deze kleine stillevens niet te verkondigen, te calvinistisch voor een naoorlogs kind van haar tijd. De stillevens verbeelden wat de schilder zag tijdens de zwerftocht door haar tijd. Zo kan deze serie schilderijtjes ook als een kroniek van een tijdperk worden gezien.
De voorstellingen zijn echter zelfstandig genoeg om door de beschouwer zelf te worden geïnterpreteerd.